سلام همسايه.

سپاس از آخرين حضور پر مهرتان.

با شعري ديگر به انتظارم ...

آسمان

آسمان لبخندي زد وگفت :

ياد آن روزها بخير

که باران سرد پاييزي

عطر علفزار خيس را به مشام ميرساند

بوي جنگل ، بوي چوب

آسمان اخمي کرد

و دلش براي پرنده هاي مهاجر تنگ شد

که موسم آمدن و رفتن

در پهناي سينه اش پرواز مي کردند

براي زيبايي ساحل زمستاني

زلالي دريا

بغضي کرد و گريست

هواي دلش ابري شد

آسمان گريست

باران باريد

ولي ، هيچ عطري ازطبيعت برنخاست .


" به اميد ديدار و در پناه خدا "