با سلام و تبريک سال نو
جناب بيات عزيز از اينکه نظرتونو صادقانه نوشتين متشکرم ولي داستان شعر به همين جا ختم نميشه منم يه روزي فقط شعر رو شعر حافظ و سعدي مي دونستم بعدا با زير بناي فکري شعر نيمايي که آشنا شدم منکر شعر کلاسيک شدم تو اوايل دهه 70 با نو آوري هاي کلاسيک دوباره کلاسيکي شدم و حالا با بروز پست مدرن بيشتر و بيشتر دارم به خودم فکر مي کنم و اينکه چقدر با اين سبک و سياق هاي متفاوت مردم به شعر علاقه دارند ؟ با توجه به تيراژ کتابها دارم مي بينم که متاسفانه هيچ حرکتي به جلو که نشده بلکه به قول فروغ بيشتر فرو رفتيم مهم سبک نيست مهم اينه که چقد بتونيم تو دل مردم و زمونه رسوخ کنيم ؟ راستي به نظر شما جايي تو دل مردم براي شعر و شاعري مونده يا همه اسير يه لقمه نونن ؟
هميشه شاعر باشين