دوست عزيز
در شکفتن جشن نوروز برايتان در همه ي سال طراوت ، شادي ، سرسبزي
جاودان ، انديشه اي پويا و آزادي برخورداري از همه نعمتهاي خدادادي آرزومندم .
سپيده صبحتان تابناک ، سرزمين دلتان سبز ، روزگارتان بهار و لحظه هايتان پر
شکوفه باد .
بهار 1390 مبارک .
اگه قبول شدي دعا كن ما هم قبول شيم.
موفق باشيد.
سلام.
من را همه دوست مي نامند از اين كه باشما دوست شدم و هم صحبت خرسند شدم. دوست داشتم بازم ادامه داشت ولي نمي توانم ٍ،دوست دارم ولي مجال نيست.شايد در ديار باقي .....
دوست دارم در رشته اي كه دوست داري قبول و موفق شوي.
معاشران گره از زلف يار باز كنيدشبي خوش است بدين قصه اش دراز كنيد
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان يكاد بخوانيد و در فراز كنيد
بادوستان يادي از من كنيد
سلام . اگراز نامم بپرسي ؟يك دوست كافيست.
خوشبحال گذشتگانمان كه مردند و چنين مزخرفاتي و خزعبلات و چرندياتي را نديدند و نشنيدند .
بس نيست اينقدر دروغ مي گويي . خسته نميشي بقيش براي فردا.
سلام
نه
من ناراحت نشدم
من با کلاسيک شروع کردم
به نو از نوع نيمايي و اخوان و سهراب رسيدم
و بعد به سپيد
الان اگه فرصت پيش بياد مرتکب هر 3 نوعش ميشم
ولي سپيدوبيشتر دوست دارم
چون سخت تره
تو کلاسيک با وزن و قافيه و انواع آرايه هاي ادبي ميشه توجه مخاطبو جلب کرد
يه جاهايي هم ميشه سرش کلاه گذاشت
اما تو سپيد شاعر بايد حرف تازه اي داشته باشه
و کشف تازه اي
بايد احساسش اونقدر زلال باشه که مخاطبو جلب کنه
اگه سرهم بندي کنه براحتي مخاطب متوجه ميشه
واگه سرمويي از وزن جانبي شعر خارج بشه ، ممکنه به نثر تبديل بشه
واسه اينه که من سپيدو دوست دارم
وتومحافل ادبي هم بيشتر منو با سپيد ميشناسن
-
بهرحال اميدوارم روزي اينديد شما نسبت به سپيد عوض بشه
توايندنيا هرچيزي ممکنه
مگه نه ؟!
خوبين؟ دلم تنگ شده بود بدون دعوت اومدم
ســــــــــلام مهــــــــربــان
" از اينکه دعوتم را پذيرفتي و در بزمم شرکت کردي و مرا از حضورت شادمان ساختي و محبتت را ابراز نمودي بسيار ممنونم . نمي دانم چگونه مي توانستم پاسخ گوي مهرت باشم . اما باز هم مي گويم که بسيار ممنونم [گل] [لبخند] "
اين بار هم آمدم براي دعوتت . مي خواهم بگويم :
[گل] [گل] قصــرعشــق با يکي ديگر از نوشته هايم به روز شد [گل] [گل]
و من دوباره به انتظار ديدنت نشسته ام شـــاد بـاشـــــي [قلب]
غاري يک نفره ام
در طبقه ي دوم آپارتماني
در محله اي شلوغ
صبح ها
بيرون مي زنم از خودم
دنبال کوهي
که جا براي غاري يک نفره داشته باشد
شب ها
بر مي گردم به خودم
آتش روشن مي کنم
و روي ديواره هايم
طرحي مي کشم
از معشوقه اي
که ندارم
مثلا
من به اين ميگم سپيد
شما بهش ميگين نثر؟
به نظر من نثر نيست
وزن دروني يا چيزي که ديگران بهش ميگن وزن جانبي داره
شعر سپيد مسئله ي ثابت شده ايه
شايد چيزي که من تو وب گذاشتم شعر سپيد نباشه اما يه جستجوي کوتاهي تو نت بکنين نمونه هاي خوبي از سپيد ميبينين
که البته شباهتي به شعر نيمايي نداره
وزن هم اونطوري که شما ميشناسين نداره
سلام آقاي بيات
اول اينکه از لطفتون ممنون
دوم اينکه بله شعر نيمايي وزن داره و گاهي بعضي جاهاش قافيه هم داره
ولي نوع ديگه اي هم شعر هست به نام شعر سپيد
که وزن نداره
اما نثر هم نيست
بين نثر و شعر سپيد مرز باريکي وجود داره که گاهي رعايتش خيلي سخته
سپيد مثل شعر نيمايي وزن نداره ولي يه جور وزن دروني نامرئي داره
شاملو - فروغ فرخ زاد - سلمان هراتي - علي موسوي گرمارودي - طاهره صفار زاده و ده ها شاعر سرشناس ديگه شعرهاي سپيد دارن که تعريف شده ست و بهشون نميشه گفت نثر
البته شعر سپيد تکنيک هاي خاص خودشم داره که مندوست ندارم رعايت کنم
مثلا تداعي معاني- واج آرايي هاي خاص و آشناي زدايي ها و ...
کار اولي که تو وب پارسه هست يه کار سپيده ولي زبانش يکمي قديميه
اما کار دوم به نظرم اولش سپيده در ادامه به نثر تبديل ميشه
شعر دوم زيباتر بود
به خصوص دو بيت اول فوق العادع بود
و دلنشين
---
در انجمن شعر پارسه بروزم
با 2 تا شعر کوچولو
منتظرم
نظر يادتون نره
¤•----•¤[گل]¤•----•¤[گل]¤•----•¤
ســلام همراه هميشگي
[گل] در قصـــرعشـــق جشن کوچکي برپاست [گل]
خوشحال ميشم که من ميزبان و تو مهمانم باشي
منتظرتم
