گر چه هلال ماه نو باشد چو آن ابروی دوست
اما حقیقت جلوه ای کامل بود از روی دوست
یعنی که آمد ماه نو ماهی برای بندگی
ماهی که در ذاتش بود نوری و راهی سوی دوست
آری شود امشب دگر درهای رحمت بازِ باز
بشتاب ای عاشق در این بزم خدا در کوی دوست
محبوب گوید بندگان خوش بادتان خوش بادتان
در بزم ما داخل شوید با نغمه ی هوهوی دوست
امشب که اوّل شب بود با نیّتی خالص ز جان
عزمی کنم ای عاشقان دستم رسد بر موی دوست
گویم خدایا آمدم با جامه ی عصیان گری
پاکم نما پاکم نما گر قابلم در کوی دوست
گویم خدایا غافلم من جاهلم من جاهلم
کامل نما عاقل نما طاهر نما در جوی دوست
خواهم که هرشب با تو من از جان و دل صحبت کنم
تا بزم خود روشن نما راهم به آن سوسوی دوست
آصف ز روح و پیکرت کَن جامه ی عصیان گری
با نیّتی خالص ز جان بشتاب سویش سوی دوست
